Nog lang niet iedereen is digivaardig

“Wat is het toch fijn dat seniorenverenigingen digibeten bij de hand nemen en verder helpen”, vindt Corrie van Brenk, projectleider van Senioren zelf aan zet, praat vandaag over morgen.

Corrie van Brenk is projectleider van Senioren zelf aan zet. Met een team van collega’s organiseert ze bewustwordingsbijeenkomsten waarin senioren met elkaar nadenken en praten over ‘later’. Onlangs mocht Corrie in Limburg zelf enkele bijeenkomsten leiden, als invalster voor een collega. Het waren ontspannen bijeenkomsten, merkte Corrie. “Het weer was prachtig, maar toch kwamen er gemiddeld vijftig senioren naar de bijeenkomsten van KBO Limburg. En elke bijeenkomst startte goed: met koffie en vlaai. Wat is dat toch een heerlijke traditie!”

Geen computer en smartphone

Na afloop bleef niet alleen de lekker Limburgse traktatie bij Corrie hangen, maar vooral de constatering dat er nog heel veel senioren zijn die moeite hebben met de digitalisering. “‘Het ziekenhuis zegt dat ik mijn dossier kan inkijken met mijn DigiD, maar ik heb geen computer en geen smartphone’, hoorde ik”, vertelt Corrie. “‘Nu moet ik altijd mijn kinderen vragen’, somberde de oudere. We kunnen er niet omheen: steeds meer wordt digitaal. De plaatselijke KBO waar we te gast waren gaat dit oppakken in samenwerking met de bibliotheek.”

Verkeerde knop

“Uit eigen ervaring weet ik dat dit lastig is en ook best eng als je er nog nooit mee gewerkt heb”, gaat Corrie verder. “Mijn moeder is ervan overtuigd dat ze alles kwijt is bij het aanraken van een verkeerde knop. Maar afgelopen weekend, toen ik vertelde over de ervaringen in Neer en Sevenum, kwam ze toch met de opmerking: ‘Misschien moet ik toch een smartphone, want ik vind de foto’s van de kleinkinderen zo leuk…’ Mijn vader doet sinds een jaar via de computer de bankzaken, want helaas: de girobetaalkaarten gingen eruit. Met zijn bankpasje, een geheime code en een dubbele check lukt het hem. We deden het in het begin samen, maar nu gaat het van een leien dakje. Mijn vader heeft ooit een cursus gedaan, maar is daar na twee lessen mee gestopt. Iedereen bij die cursus kon vlot typen, maar mijn vader niet. Op het moment dat mijn vader de eerste drie woorden bij elkaar had gevonden was iedereen al klaar. Dat motiveert niet. Dus Sevenum: als jullie een cursus gaan starten, hou rekening met mensen die nog nooit getypt hebben. Maar wat vooral bleef hangen na de bijeenkomsten in het Limburgse land: wat is het toch fijn dat seniorenverenigingen de digibeten bij de hand nemen en verder helpen!”